Instrumenty dęte drewniane

Instrumenty, w którym wibratorem jest drewniany stroik, bądź krawędź, o którą rozpraszany jest strumień powietrza. Sam instrument może być wykonany z dowolnego materiału, np. drewna, metalu lub tworzywa sztucznego.
Źródłem dźwięku w instrumentach dętych drewnianych są wibracje powietrza, których częstotliwość (wysokość dźwięku) jest regulowana przez zakrywanie otworów w korpusie instrumentu. Ponieważ przykrywanie wielu otworów naraz byłoby trudne lub nawet niewykonalne, w wielu instrumentach dętych drewnianych stosuje się mechanizm klapkowy. Do tej grupy instrumentów zaliczamy:

flet prosty
flet poprzeczny
flet piccolo
obój
klarnet
fagot
kontrafagot
saksofon
szałamaja
rożek angielski

Instrumenty dęte drewniane można podzielić na trzy grupy ze względu na konstrukcję wibratora:

Instrumenty z pojedynczym stroikiem (pojedynczostroikowe): posiadające pojedynczy drewniany stroik zamocowany w ustniku, powodujący wibrację przepływającego powietrza przez szparę pomiędzy nim a ustnikiem. Do tej grupy należą klarnety i saksofony.
Instrumenty z podwójnym stroikiem (podwójnostroikowe): Stroik umieszczony u nasady rurki tworzącej ustnik. Stroik zbudowany jest z dwóch drewnianych lub trzcinowych płatków, powodujących wibrację powietrza przepływającego pomiędzy nimi. Do tej grupy instrumentów należą obój, rożek angielski, fagot i kotrafagot.
Instrumenty z wibratorem krawędziowym: powietrze wprowadzane jest w stan wibracji, gdy jego strumień przecinany jest przez nieruchomą krawędź. Do tego rodzaju instrumentów należą flet prost, flet poprzeczny i multanki.